Ik beëindigde mijn studies aan de universiteit van Antwerpen. Ik deed mijn economische studies in twee jaar, in plaats van drie. Het tweede jaar voor de feestdagen, het derde jaar erna, dus na de vakantie. Op dat moment was het niet echt een probleem om werk te vinden zoals nu. De werkgevers holden achter ons aan om ons in dienst te kunnen nemen. We kwamen als pas afgestudeerden uit de Handelshogeschool met de titel van doctorandus en ze stortten zich meteen op ons om in hun firma’s te gaan werken. We kenden de talen. Mijn Frans had ik opgefrist doordat ik in België in het Frans had gestudeerd. Engels was mijn tweede taal. Duits kende ik omdat ik het op school had geleerd en me later als inlichtingenofficier had beziggehouden met Duitse zaken zoals Duitse bewapening, de waarde van de wapens, enz. Ik vond zonder problemen werk. Ik werd in dienst genomen bij een Engels-Zwitsers-Belgische firma waarin ik redelijk snel carrière maakte. Ik begon als beambte, daarna promoveerde ik naar departementschef en daarna werd ik directeur. De directie van de firma zetelde in Engeland en Zwitserland. Later trad er een fusie op met het Belgisch maritiem agentschap en daarvan werd ik dan hoofddirecteur – en beheerder. Ik werkte er tot aan mijn pensioen. De wapens legde ik, bij wijze van spreken, neer op mijn 65e . Tot mijn 70e vervulde ik nog de functie van rechter in de handelsrechtbank.